دورنمای شهرهای هوشمند و چالش های پیش رو
ساختار شهرهای هوشمند زندگی بهتری را از طریق ارتباطات داخلی دیجیتال برای توده مردم فراهم می‌آورد و منجر به افزایش کارایی و دسترس پذیری در شهرها می‌شود. در این مقاله سعی داریم به صورت اجمالی دورنمای شهرهای هوشمند و چالش های پیش رو را بررسی کنیم.
تصور کنید هم اکنون سال ۲۰۲۷ است و روز پر مشغله‌ای دارید. درحالیکه قهوه خود را میل کرده و شروع به مرتب کردن میز خود می‌کنید تا محل کار را ترک کنید، رئیس از شما می‌خواهد که بیشتر بمانید. برای لحظه‌ای سریع در شما وحشت ایجاد می‌شود، اما بر آن غلبه می‌کنید و دست به کار می‌شوید. برای اینکه پسر خود را از مدرسه بیاورید، با یک ضربه سریع انگشت شصت با یک ماشین خودران تماس می‌گیرید و سرویس کد پاسخ سریع (QR) را به تلفن هوشمند ارسال می‌کند تا چند لحظه بعد ماشین حاضر شود. زمانیکه در صندلی خود می‌نشینید، پسر شما جیمز از مدرسه خارج شده و وارد منطقه‌ای که وسایل نقلیه خودران در آن مسافر سوار می‌کنند می‌شود تا یک ماشین سیاه براق با تنظیم مطلوب تهویه مطبوع را که منتظر اوست پیدا کند. زمانیکه شروع به لمس کردن گوشی برای پروژه دیگری می‌کنید، بطور نیمه آگاهانه سفر جیمز را از طریق سامانه موقعیت یاب جهانی گوشی او (GPS) کنترل می‌کنید و می‌بینید که او اکنون از ایستگاه غذا عبور می کندکه شما قبلاً برای جلوگیری از صحبت کردن آن فرد بداخلاق با همسرتان آن را تأیید کردید. اپ ماشین خودران به شما نشان می‌دهد که ماشین جیمز تغییر مسیر داده تا در ازدحام و ترافیک بزرگراه گرفتار نشود و باید در مدت کوتاهی به خانه برسد. ضمناً، در خانه، سیستمهای هوشمند خانه ورود جیمز را بسرعت پیش بینی می‌کنند و تغییر دما را ایجاد می‌کنند تا مطمئن شوند تنها در صورت لزوم از تهویه مطبوع استفاده می‌شود. تلفن هوشمند شما با یک صدای نامشخص به شما اطلاع می‌دهد که پسر شما از به منزل رسیده، غذایش را خورده و به راحتی در خانه نشسته است.
با در نظر گرفتن فن آوریهای مذکور که همه امروز وجود دارند، چنین سناریویی دور از دسترس نیست. آن یک تقاطع یکپارچه از این فن آوریهاست که به نظر می‌رسد بسیار آینده نگرانه باشد، و این دقیقاً چیزی است که یک شهر هوشمند به دنبال ارائه آن است. با این حال، پیش بینی تهدیدات امنیتی و حریم خصوصی در طی ساخت سیستمهای شهر هوشمند، امری ضروری است. برای مثال، با تکمیل مسیر از مدرسه به خانه، جزئیات برنامه‌ها و اولویتها و محل تقریبی فرزند خود را برای ارائه کننده خدمات بیان می‌کنید. ارائه کننده خدمات اکنون اطلاعاتی در مورد فست فود مورد علاقه جیمز و مسیری که دوست دارد از آن طریق به خانه برسد را ذخیره کرده است و می‌تواند فرصتهای بی شماری را برای جیمز و خانواده‌اش در مورد محل و نوع غذا پیشنهاد دهد. علاوه براین، حتی اگر ارائه کننده خدمات از افشای اطلاعات رفتاری باارزش مسافران خود به خاطر پول امتناع کند، فرصت دسترسی به این اطلاعات برای مجرمان سایبری از بین می‌رود. بطور واضح، این نگران کننده است که کسی از مدرسه پسر شما و نحوه رساندن او به خانه اطلاع داشته باشد. در سال ۲۰۱۳، گروهی از محققان از دانشگاه تگزاس در آستین، توانستند کنترل یک قایق ۸۰ میلیون دلاری در مدیترانه را با استفاده از سیگنالهای GPS که نقل و انتقال قایق متکی بر آنها بود، به دست گیرند. البته این امر را نمی‌توان به یک وسیله نقلیه خودران تعمیم داد که بتواند توسط یک مسافر بی اطلاع که هنوز در آن نشسته از راه دور کنترل شود (۳۵). همانطور که فن آوری در فعالیتهای روزانه ما و زیرساختهای شهری ، نفوذ بیشتری می‌کند، انتظار می‌رود که نگرانیهای جدید امنیتی و حریم خصوصی پدیدار شوند.
در ابتدا، لازم است که تعریفی برای یک شهر هوشمند ارائه دهیم. IBM اظهار می‌دارد که شهروندان و اجزای یک شهر هوشمند، ابزاری، به هم متصل و هوشمند و یا بطور خلاصه “IN3” هستند (۸). الزاماً، یک شهر هوشمند فن آوری هوشمند را به گونه‌ای تلفیق می‌کند که بتواند کارایی، امنیت و راحتی را افزایش دهد. نمونه‌های کنونی از شهرهایی که اصول شهرهای هوشمند را به کار می‌برند عبارتند از نیویورک، تورنتو، بارسلونا، کپنهاگ، و پاریس (۲۱). برای این شهرها و دیگر شهرهایی که می‌خواهند خود را به عنوان یک شهر هوشمند مطرح کنند، مورد خطاب قرار دادن نگرانیهای حریم خصوصی و امنیتی بالقوه شهر هوشمند قبل از ایجاد زیرساختها، موفقیت آنها را تعیین خواهد کرد. برای اینکه یک شهر هوشمند بتواند کارایی و کیفیت زندگی شهری را افزایش دهد، شهروندان آن باید برای مشارکت در شهر هوشمند به اندازه کافی از احساس اطمینان و امنیت برخوردار باشند. اگر شهروندان علاقه‌ای به مشارکت نداشته باشند، شهر هوشمند منسوخ می‌شود. بنابراین، پشتیبانی اساسی از امنیت و حریم خصوصی برای کاربران شهر ، برای موفقیت یک شهر هوشمند بالاترین اهمیت را دارد.
یک نمونه از ارتباط داخلی شهر هوشمند
در زمان پیش بینی چالشهای امنیتی و حریم خصوصی شهر هوشمند، این مهم است که بدانیم بسیاری از این چالشها امروزه وجود دارند، البته نه به اندازه زمانیکه این فن آوریها بطور داخلی کاملاً به هم مرتبط شوند. بررسی‌ها و تلاشهای کنونی برای حل چالشهای امنیتی و حریم خصوصی منجر به ایجاد راهی برای شناخت نحوه ساخت شهرهای هوشمند امن می‌شوند. برای مثال، دادگاه عالی ایالات متحده که در مورد پرونده‌ای شامل فن آوری هوشمند قضاوت می‌کند، یک مدل قانونی را ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه نظارت با استفاده از ردیابی GPS توسط دولت ایالات متحده می‌تواند به نحو جدی‌تری نسبت به نظارت معمولی، انتظارات معقول حریم خصوصی را نقض کند . در ایالات متحده، v. Jones دادستان Sonia Sotomayor مفهوم قانونی حریم خصوصی را با این ادعا بروز رسانی کرد که از آنجاییکه داده‌های GPS را می‌توان به مقدار زیاد و با هزینه کمی جمع آوری کرد و برای داده کاوی در آینده دور ذخیره نمود، آنها شامل یک ریسک امنیتی بسیار بزرگ در جامعه می‌باشند. بنابراین، در زمانی که فن آوری GPS مد نظر قرار می‌گیرد، آن می‌تواند یک نقش حیاتی در حمل و نقل شهر هوشمند ایفا کند ، و قوانین آن مانند دادگاه عالی باید به منظور پیش بینی بهتر نگرانیهای حریم خصوصی در آینده مورد بررسی قرار گیرد و تشریح شود. بطور مشابه، امنیت یک شهر هوشمند نباید در کنار هنجارهای متعارف امنیت فیزیکی مفهومسازی شود، بلکه در عوض باید تحقیقات کنونی پیرامون امنیت سایبری و اینترنت اشیاء (IOT) را توسعه دهد. همچنین، زمانیکه راهکارهایی برای چالشهای بالقوه شهر هوشمند ایجاد می‌شوند، محققان باید این کار را با شناخت گروههای مختلف دینفعان شهر هوشمند و رابطه جایگزینی بین کارایی شهر هوشمند و امنیت آن انجام دهند.
با مجله اینترنتی تکین مال همراه باشید زیرا در مطالب آینده اطلاعات جامع تری در رابطه با شهرهای هوشمند به شما کاربران گرامی ارائه خواهیم داد.
